هدف هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر ارزش های درک شده از رویداد و تصویر از رویداد بر تمایل به بازگشت تماشاگران مسابقات اسب دوانی گنبدکاووس بود. روش شناسی روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن شامل کلیه تماشاگران مسابقات اسب دوانی دوره بهاره گنبدکاووس در هفته هشتم این مسابقات (3480 تماشاگر) در سال 1397 بود که بر حسب فرمول کوکران، 347 تماشاگر به شیوه انتخاب تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده های پژوهش، از پرسش نامه های ارزش های درک شده از رویداد ورزشی یوئه یینگ (2015)، تصویر رویداد ورزشی حسین (2016) و تمایل به بازگشت تماشاگران ورزشی ریو و همکاران (2011) استفاده شد. روایی پرسش نامه های توسط 5 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید و ضریب پایایی پرسش نامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0، 86/0و 81/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها و شناسایی اثرات متغیرهای تحقیق، مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار پی ال اس استفاده شد. یافته ها در بخش نتایج پژوهش، تاثیر مثبت و معنی دار ارزش عاطفی رویداد، اثر آموزشی، ارزش اجتماعی و اثر تصویر مثبت از رویداد بر تمایل به بازگشت تماشاگران تایید شد. نتیجه گیری با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که ارزش های درک شده از رویداد و تصویر رویداد می توانند نقش مهمی در تمایل به بازگشت تماشاگران ایفا نمایند

تماشاگران همواره یکی از ابعاد اصلی مسابقات فوتبال بوده و انجام مسابقات بدون حضور آن ها چندان اهمیتی ندارد؛ لذا پیش بینی حضور مجدد آن ها در مسابقات فوتبال، مساله اصلی تحقیق بود. روش پژوهش پیمایشی بود. جامعه آماری کلیه تماشاگران مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 96-1395 بودند که بصورت تصادفی، تعداد 507 نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه در مقیاس لیکرت بود. نتیجه تحقیق، ارایه مدل مناسب پیش بینی حضور مجدد تماشاگران در مسابقات فوتبال بود که مشخص شد خدمات ارایه شده بر رضایت مندی تماشاگران تاثیر می گذارد و رضایت مندی نیز توسط متغیرهای میانجی: تصویرذهنی، تعهداحساسی، تعهدحسابگرانه و وفاداری بر حضورمجدد آن ها تاثیر می گذارد. به عبارت دیگر، بر اساس مدل، 27 شاخص از طریق شش عامل می توانند بر حضورمجدد تماشاگران تاثیرگذار باشند و این متغیر را پیش بینی کنند. با توجه به نقش محوری متغیر خدمات ارایه شده پیشنهاد می گردد که خدمات ارایه شده در ورزشگاه ها بهبود یابد تا رضایت مندی، وفاداری و حضورمجدد تماشاگران افزایش یابد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

بی شک دوانی یکی از برجسته ترین شخصیتهایی است که در دوره پس از حمله مغول به ایران (که سبب انحطاط در فکر و فرهنگ ایران شد) و نیز فاصله مکتب اشراق تا شکل گیری مکتب متعالیه (از سوی صدرالمتالهین) پا به عرصه هستی نهاد. اهمیت دوانی نه تنها بدلیل تالیفات فراوانش است بلکه آنچه سبب امتیاز و برجستگی این شخصیت شده است این است که از نوعی استقلال در تفکر و نوآوری بهره مند است. دوانی علاوه بر آنکه به شارح شیخ اشراق معروف است، بر آثار ابن سینا تسلط کامل داشته و در بسیاری موارد برای تبیین بیانش از سخنان ابن سینا مدد می گیرد و نکته دیگر که در این تحقیق بدان می پردازیم اثر پذیریش از آثار عرفانی است. شاید بتوان گفت مهمترین اندیشه دوانی که مورد توجه متاخرین نیز قرار گرفته است، بیان وی از وحدت وجود است (که خود از آن به ذوق تاله یاد می کند) که علاوه بر آنکه سعی کرده سایر اندیشه هایش با آن همسو باشد، از آن برای اثبات موارد دیگر استفاده کرده است. دوانی در بحث وجود و ماهیت، علت و معلول و... بر اساس ذوق تاله سخن می گوید و نیز در اثبات جنبه های دیگر توحید (توحید در وجوب وجود، تولید افعالی و توحید صفاتی) از آن بهره می برد. از اینرو بدنبال بیان وحدت وجود از منظر دوانی، به ارایه بیانش در اقسام دیگر وحدت نیز می پردازیم.

متکلمان، حکما و عرفا در باب وحدت و کثرت عالم، دیدگاه هایی ارایه کرده اند که وحدت مفهومی (وحدت در مفهوم وجود)، وحدت و کثرت حقیقی در وحدت سنخیه و وحدت حقیقی و کثرت اعتباری در وحدت شخصیه از آن جمله اند. دوانی نیز در باب وحدت وجود، نظریه ای ارایه می کند که خود از آن به ذوق تاله یاد می کند. شاید بتوان گفت مهم ترین اندیشه دوانی که مورد توجه متاخرین نیز قرار گرفته است، بیان وی از وحدت وجود است. وی در مباحث وجود و ماهیت، علت و معلول و... بر اساس ذوق تاله سخن می گوید و نیز در اثبات جنبه های دیگر توحید (توحید در وجوب وجود، توحید افعالی و توحید صفاتی) از آن بهره می برد. بنابر بر آن چه در نظریه ذوق تاله می آید، حقیقت وجود، منحصر در ذات خداوند است نه به این معنی که موجودات دیگر موهوم باشند، بلکه موجودات ممکن، تنها در سایه انتساب به آن وجود خاص، موجود می شوند. شایان ذکر است که انتساب مذکور مقولی نیست تا مستلزم وجود دو طرف باشد؛ بلکه ممکنات بدون لحاظ وجود حقیقی، بهره ای از هستی ندارند. بیان دوانی مورد توجه زیادی قرار گرفت تا آن جا که صدرالمتالهین در اسفار اربعه، اشکالاتی بر آن وارد می کند که عمده آن ها به اصالت ماهیتی بودن دوانی و ناسازگاری آن با پذیرش توحید صمدی از سوی وی باز می گردد.